Groep 5 B aan het werk

Koken in de klas 

Net zoals in de andere klassen is ook op maandag 19 maart de klas van juf Soraida bezig geweest om heerlijke zoetigheden te maken.

1. Dushi di Tamarein (Tamarinde)
2. ko'i lechi

Comeniusproject - schoolbreedproject

1. In week 11 zijn leerkrachten en leerlingen allerlei gerechten aan het bereiden op school. Hiervan worden verschillende foto's en video opnames gemaakt die hier gepost gaan worden tezamen met de recepten.
2. Leerlingen gaan vragen samenstellen die ze opsturen aan de leerlingen van de partnerscholen.
3. Leerlingen beantwoorden vragen die ze ontvangen hebben van de partnerscholen digitaal en/of via de post. :-)
4. Leerlingen en leerkrachten proberen één of meerdere gerechten uit die de partnerscholen hebben geupload op de gezamenlijke website.
5. Voorbereiden voor ontvangst van de partnerscholen in de maand juni (12, 13 en 14 juni 2012).

Laatste dag... bezoek lokale markt... en dan richting vliegveld..

Vandaag is het onze laatste dag in Saint Pierre, Reunion Island. We hebben ons verblijf afgesloten met een bezoek aan de markt heel vroeg in de ochtend. Ze hebben er van alles te koop.. veel bloemen, groente, fruit, vis en ook souvenirs natuurlijk. We hebben onze ogen uitgekeken... een kleurrijke markt.



Rond 10.30 uur zijn we wer terug gegaan naar het pension, omdat we moeten uitchecken. Bj het pension aangekomen hebben ze onze spullen op de patio gelegd omdat er weer nieuwe gasten zijn. Alles rustig ingepakt. Nog even naar een boekhandel geweest om lokale muziek te kopen. En even wat later is Babette samen met haar man present om ons naar het vliegveld te rijden. De tijd is omgevlogen.

Bezoek klas tijdens Geografie-les

Vandaag hebben we tijdens een Geografie les presentatie gegeven aan de leerlingen die meedoen aan het Comenius-project. We hebben slechts een kleine 20 minuten hiervoor. De leerlingen en de leerkracht zijn erg geboeid geraakt van de wervelende videofilm over Curaçao.
Na de videofilm heeft één van de leerlingen de leerkracht een korte uitleg gegeven... en verder spreken de beelden voor zich. De leerkracht heeft haar les een beetje aangepast door vragen te stellen over Curaçao. Hoe de ligging is van Curaçao en hoe Curaçao is ontstaan. Verder heeft Desi nog verteld over de verschillende bevolkingsgroepen en de verschillende talen die er gesproken wordt. De leerlingen kijken heel erg verwonderd, omdat er op Reunion Island voornamelijk Frans en/of Creools wordt gesproken. Daarna hebben we nog wat over de Kolegio Annie Koenraad verteld aan de hand van foto's en presentatie is afgesloten met het videofilmpje hoe juf Saydeth met de leerlingen in de klas Ko'i Lechi heeft gemaakt. 

Na onze presentatie in deze klas zijn we nog naar het lokaal van Babette gegaan. Ze heeft ons gevraagd om de leerlingen die zij op dat moment lesgeeft uit te leggen dat Engels absoluut niet lijkt op Nederlands of we wat voorbeelden kunnen geven. Desi heeft vervolgens enkele voorbeelden op het bord geschreven in het Engels, Nederlands, Papiaments en Spaans.

Picknicken

Op de terug weg richting La Tampon gaan we weer via de weg die heel erg eng is. De chauffeur rijdt weer langs de ravijnen. Er is geen ander weg terug. En nu maar hopen dat het weer verandert. Gelukkig dat het niet meer zo koud is. Het regent nog wel een beetje.

Aangekomen op de plaats van bestemming worden de jugs uitgeladen. Iedereen zoekt plaatsen op waar je onder kan staan. Het waait gelukkig niet op deze plek.
Wij allemaal zijn er wel aan toe aan een hapje. Babette heeft wat creoolse snacks meegenomen voor ons om te proeven. Je merkt wel dat er veel Indiaanse en Chinese invloeden zijn met het eten. We krijgen samosa's te proeven, loempia's en nog iets waarvan ik de naam ben vergeten. Ze zijn wel lekker. Daarna zijn er stokbroden te vergeven en fruit en drinken. Na het eten hebben we nog wat gekletst en daarna de jugs en koelboxen weer opgeruimd.

Bustrip naar de vulkaan

Voor donderdag 26 januari zijn we uitgenodigd door Babette om samen met de leerlingen en alle Comenius deelnemers mee te gaan met een bustochtje richting vulkaangebied. We hebben afgesproken om rond 8 uur 's morgens bij de high school te verzamelen. De bus staat er al, de leerlingen zijn bezig de koelboxen in te laden. Wachten is nog op de sandwiches en we kunnen gaan. Iedereen heeft er zin in, ook de leerlingen.

Als ze de bus binnen stappen worden ze meteen gefilmd. Gelukkig dat ze er geen problemen mee hebben. Onderweg kunnen we genieten van de omgeving en de natuur. Reunion Island is een mooi eiland. Heel erg groen, hoewel de inwoners  klagen dat er te weinig regent. Na ongeveer een 3 kwartier  gereden te hebben komen we bij een plek waar veel rotsgebergte is. Het ziet er prachtig uit. Ook even met de studenten gesproken. De meesten blijken er nooit geweest te zijn. Wel grappig terwijl een deel van hen al wel eens in Zuid-Afrika zijn geweest of Vietnam. We hebben van Babette begrepen dat een deel van deze leerlingen ook al naar Londen zijn geweest. In het kader van een ander project. Dat blijkt ook wel om dat velen van hen geen problemen hebben met het Engels. Ze zijn natuurlijk trots omdat ze nu het geleerde in de praktijk kunnen brengen. Even een stop.

Op bezoek bij Babette in de klas

Op de 2de dag van ons bezoek aan de school kunnen we meekijken in de klas. De leerlingen die door Babette zijn uitgekozen voor het project zijn dan aanwezig. Om een idee te krijgen waar de projectpartners vandaan komen krijgen ze eerst een korte presentatie over de verschillende landen, de scholen en ook wat de kinderen gedaan/gemaakt hebben. Omdat ook in deze klas de internetverbinding vrij traag is, hebben wij van Curaçao onze presentatie 2 dagen opgeschort. We hebben besloten om de videofilmpjes te downloaden om problemen met internet te voorkomen.

vervolg bezoek Collège Saint Charles

Wat heel bijzonder is dat je er geen geschreeuw hoort op het terrein. Gedurende de wissel van de klassen verloopt alles ook heel rustig. We zien veel kinderen trap op en trap af en binnen een kwartier is het buiten op het plein heel rustig. 
Na de rondleiding zijn we naar de vergaderruimte gegaan om te bespreken wat we vervolgens gaan doen tussen nu en het bezoek naar Curaçao. Maar alvorens daartoe over te gaan heeft elke school zichzelf gepresenteerd. Gebruik van ict is op deze school nog niet ver gevorderd als je het met ons vergelijkt. Ze hebben 2 computerlabs met 10 computers. De leerlingen krijgen wel allemaal computerlessen. Maar dat is schuiven en meten. Hun internet mag wel sneller. 

De scholen van Londen: Queenswell Junior school & Queenswell Infant & Nurseryschool
 Aan dit Etwinning-Comenius project doen twee scholen uit Londen mee t.w. Queenswell Juniorschool en de Queenswell Infant & Nurseryschool

Per school zijn er 4 afgevaardigden 3 leerkrachten en het hoofd. Spencer heeft laten zien hoe ze in de klassen werken en hoe ze bezig zijn geweest om samen met de leerlingen een receptenboek samen te stellen. De hele school doet mee aan het project. Alle leerkrachten zien het als een persoonlijke uitdaging om mee te doen aan een internationaal project zoals dit. De uitwisseling van leerkrachten vinden ze zo ontzettend belangrijk dat er per bezoek aan een partnerschool steeds andere leerkrachten gaan. 
Karen van de "Infant & Nurseryschool" heeft een presentatie gegeven over de school en het proces hoe de leerlingen werken aan het receptenboek. "Everbody is our friends" dat is de motto van de school. Dat straalt ze ook uit.

Ze hebben er veel aandacht aan besteed en ook de hele school doet hier aan mee.

De school van Praag: Collège Privé La Salle Saint-Charles

Uit Praag zijn 3 leerkrachten gekomen. Alle 3 geven ze Engels op school. Dana is degene die de presentatie heeft gegeven. Ze heeft eerst iets over de school verteld vervolgens over Praag. Daarna heeft ze gepresenteerd wat een leerlingen hebben gemaakt v.w.b. de recepten. Ze hebben ook in een andere vorm gegoten. Vervolgens hebben ze een videofilmpje vertoond dat gemaakt is voor en door leerlingen. Ze zijn er zelf heel erg verbaasd over hoe en op welke manier de leerlingen dat voor elkaar hebben gekregen. Ze hebben, omdat het net kerst is geweest, alles een beetje gemaakt rond het thema kerst. Ze hebben op school ca. 350 leerlingen.

De leerlingen die meedoen aan het project zijn tussen de 11 en 15 jaar.

De school van Curacao - Kolegio Annie Koenraad

Uit Curacao zijn Desi en Anna aanwezig. Na ons voorgesteld te hebben, heeft Desi een presentatie gegeven. Ze is begonnen met een wervelende video over Curacao. De partners waren er erg van onder de indruk. Daarna is Desi overgegaan om iets te vertellen over de school. Ook heeft ze laten zien hoe de leerlingen van Kolegio Annie Koenraad zich hebben voorgesteld via Voki.com. Dit concept zal bij vervolg trajecten gebruikt worden. Omdat tijdens deze ontmoeting recepten van de partners het hoofdthema is heeft Desi enkele recepten zoals funchi, kabritu stoba etc. uitgelicht en erover verteld.

Vóór onze reis naar Reunion is op school onder supervisie van juf Saydeth "ko'i lechi" gemaakt. We hebben ko'i lechi meegenomen en uitgedeeld tijdens de bijeenkomst. Iedereen is blij verrast. Met een videofilm die het hele proces weergeeft van ingredienten tot ko'i lechi  eindigt Desi haar presentatie. Desi .... super!!!


Afspraken voor vervolg project in het bijzonder bezoek Curaçao
Na de presentaties hebben we besproken wat er gaat gebeuren de komende periode. De afspraken behelst communicatie leerlingen onderling, al dan niet per post/per e-mail of de oudere leerlingen onderling via facebook zoals is opgesteld door Dana (Praag). Wij geven an te voren de namen door van de leerlingen zodat zij er in kan toestemmen. Ook is Skype geopperd als medium, echter onmogelijk tussen Reunion en Curaçao vanwege 8 uur tijdverschil. Uiteindelijk is gekomen tot de volgende afspraken die hier te downloaden is.

Na onze bespreking zijn we door Babette uitgenodigd voor een lunch op school in de kantine van de highschool. Het eten heeft uitstekend gesmaakt. Na het eten zijn we weer teruggelopen naar de dependance waar Babette les geeft. Inmiddels is het alweer 15.00 uur. Alweer genoeg gewerkt. Morgen weer verder. Voor vanavond hebben afgesproken om gezamenlijk uit eten te gaan bij het visrestaurant. Hieronder een impressie...

Dag 1 - bezoek partnerschool Collège Saint Charles

Op 24 januari 2011 zijn we op bezoek gegaan naar de partnerschool van het Comeniusproject in Reunion Island. Leerlingen van de "secondary" school, Collège Saint Charles, doen mee met het project. De afgevaardigden van de overige partnerscholen uit Londen en Praag zijn al aanwezig.

In de lerarenkamer zijn we heel hartelijk ontvangen door Babette QUELAND DE SAINT PERN, onze gastvrouw van deze week. Op de tafel in de koffiekamer zijn veel schalen gevuld met verschillende soorten broodjes en croissants. De Praagse docenten hebben ook zelfgemaakte koekjes meegenomen. Daar mogen we dus ook heerlijk genieten. De lerarenkamer is een vrij grote ruimte, waar enkele computers staan die beschikbaar zijn voor de leerkrachten met internetverbinding. Geen officepakketten hier maar OpenOffice onder Windows XP. Ze gebruiken het azertytoetsenbord i.p.v. de voor ons bekende qwertytoetsenbord... Na de kennismaking en het ontbijt krijgen we een rondleiding van Babette.

Onze tweede dag in "Chez Papa Daya"

Vandaag hebben we het heel rustig gedaan. Nog steeds moeten we bij komen van de reis. Geertje is al heel vroeg naar de bakker om wat baguette en pan dushi op te halen. Met z'n drieen hebben we ontbeten en daarna zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt. En natuurlijk hebben we het niet gevonden. We zijn wel bij een lokale markt terecht gekomen, maar ze verkopen niet wat we graag willen. We hebben er wel fruit (appels, sinaasappels, mango en druiven) kunnen kopen.
En inmiddels is het bijna 12.00 uur en de winkels gaan dicht. Ze houden dan een siesta.
Weer teruggegaan naar het hotel en we hebben het nog aan iemand anders daar gevraagd. Die weet ons precies te vertellen waar we moeten zijn. Alleen de winkel gaat niet eerder open dan om 14.15 uur.  Dus relaxen even en daarna de nodige boodschappen gedaan.

Beer "Kriyoyo" meets Barbie

Barbie en Kriyoyo, Pavla, Dana en Katrina, Anna en Desi

Vandaag komen ook de leerkrachten uit Praag aan. We hebben met Babette afgesproken dat we op ze wachten en dat we daarna pas naar het strand gaan. Want ook de Praagse leerkrachten spreken geen woord Frans. Rond een uur of vier 's middags komen ze aan en we kunnen meteen kennismaken met Dana, Katrina en Pavla uit Praag. Omdat Papa Daya ook nauwelijks Engels spreekt hebben we de dames een rondleiding gegeven in het hotel en de nodige zaken uitgelegd. Ze hebben hun koffers naar de kamer gebracht en Geertje en ik zijn naar het strand gegaan om te kunnen genieten van de ondergaande zon. Aan de kade zijn er ook families aan het wandelen, ouders en kinderen. Heel gemoedelijk allemaal. Daarna zijn we teruggegaan om Desi op te halen. Inmiddels heeft ze ook kennisgemaakt met de delegatie uit Praag. Babette is ook nog even langsgekomen en ze heeft verteld dat de delegatie uit Londen ook gearriveerd zijn, maar dat ze in een ander hotel overnachten.
Vandaag zijn we naar Maxi Food gegaan om de hoek van de straat. Geertje en Anna hebben een panini gehad en Desi een menu burger. inmiddels is het weer tegeh 11  uur 's avonds. Tijd om Chez Papa Daya weer op te zoeken.

Onderweg naar en aankomst op Reunion Island

Ook de reis naar Reunion verliep goed. In tegenstelling tot de vlucht St-Maarten – Parijs zijn de steward en de stewardessen heel er vriendelijk. Eten is OK. Tijdens de vlucht is er niets bijzonders gebeurd. De tijd is omgevlogen. Desi heeft bijna de hele vlucht geslapen. Anna is ook voldoende uitgerust. Ze heeft nog naar 2 films gekeken. Ik ben de titels van de films alweer vergeten. Moet de volgende keer wel opschrijven. Het was wel een lange vlucht; ongeveer 12 uur heeft het geduurd. Eindelijk wordt opgeroepen dat we gaan landen. Er is een hele lange rij en ik heb gedacht dat er een paspoort controle is. Maar nee hoor... Er staat alleen bijna bij de uitgang douane politie met een hond. Op de vraag waarom dat is, worden de schouders opgehaald. De meeste mensen weten de vraag niet te beantwoorden. Omdat we van Parijs komen is er geen paspoort controle.

aankomst st. Denis, Reunion Island

De luchthaven van St. Denis, Reunion ziet er geweldig uit. Zoals je van de lucht al kan zien zijn er hoge bergen. Oh wat een verschil met Parijs. De zon schijnt. Alles is heel licht en het is mooi weer… heerlijk.

Een kwartiertje later komt Babette met onze namen op een papier… nog even wat foto’s maken en dan op weg naar de plaats van bestemming: St. Pierre.

Het is ongeveer een uur rijden naar ons hotel “Chez Papa Daya” in St. Pierre. Onderweg kijken we onze ogen uit. De weg er naartoe is voornamelijk langs de kust. 

Even buiten St. Denis is de weg geflankeerd door links de bergen en rechts de zee, de Indische oceaan. Omdat er kans is op vallende stenen zie je dat de bergen bedekt worden door netten. Bij sommige delen zijn er zelfs extra hangnetten. Daar is de kans op vallende stenen heel erg groot. 
Onderweg zien we een suikerfabriek. De trots van het eiland. Daar wordt suiker gemaakt van suikerriet. De suiker (rietsuiker) wordt uitgevoerd naar vele landen.

Bijna bij St. Pierre aangekomen vertelt Babette dat er een paar kilometer verderop een strand is met vulkaanzand. Als je er op loopt dan voel je de hitte van het zand. Zo zijn er een paar van die stranden. Dat komt omdat Reunion Island een vulkaan eiland is. Er is daar zelfs een vulkaan die in oktober 2010 nog uitgebarsten is.

Een uur later komen we aan bij “Chez Papa Daya”. Omdat we niet zo goed of helemaal geen Frans spreken zijn we blij dat Babette er bij is. Zij is onze tolk geweest. Nadat ons alles is uitgelegd hebben we besloten om even te gaan rusten. Dat hebben we wel nodig. 
We hebben redelijk lang geslapen. Daarna zijn we de buurt een beetje gaan verkennen en ook zijn we op zoek gegaan naar eten.
We hebben besloten om bij een snack vlakbij het strand te eten. Geertje en Desi hebben porkchop besteld en Anna lokaal eten (creool). Daarna zijn we langzaam teruggelopen naar het pension om verder uit te rusten.

Vervolg reis naar Reunion... via Parijs

Na ongeveer 5 uur gewacht te hebben op de Airport naar St. Maarten vervolgen we onze reis naar Parijs met Air France. We hebben ontbeten in het vliegtuig. Een broodje, croissant een sapje, thee en hot chocalate. Het vliegtuig begint nu te dalen. We zijn een paar minuten verwijderd van Parijs. Spannend hoor. Dit is de eerste ker dat ik er ben. De riemen om.. Stoelen recht, tafel inklappen... Nog even en we zijn er... We hebben gedurende vlucht helemaal geen last van huilende kinderen of babies

Die waren heel erg rustig. Nu net even een baby horen huilen maar van slechts korte duur. De vlucht is verder heel rustig geweest. Desi pakt het videocamera/fototoestel om opnames te maken. De lichten gaan nu uit. Het is nog heel donker buiten. Volgens de vluchtgegevens is het nu 5 graden C. Dat belooft een koude dag te worden voor ons. Desi is heel goed ingepakt al. Ze heeft nog een soort donsjas mee. Anna niet. Ze denkt dat het lekker weer is in Parijs. Gelukkig verblijven ze op de luchthaven, maar goed....  

Het wordt straks erg lang wachten. 7 uur aankomen en pas halfzes 's middags vertrekken... Hmmmm.

Onderweg naar St. Maarten

 

Vandaag gaan Anna en Desi op reis en ik mag ook mee. En wie ben ik? Ik ben beer Kriyoyo. Vannacht heb ik bij Anna geslapen. Ze heeft haast niet geslapen.  's Morgens vroeg zijn Anna en ik gebracht naar de airport door Glenn.
Een halfuur daarna is ook Desi er. Desi is gebracht door haar moeder. Omdat we geen ruimbagage hebben kunnen we zo naar boven. Anna heeft gisteravond al ingecheckt. Nog even belasting betalen en dan naar binnen. De stiefvader van Desi was er ook. Hij werkt als airport politie. We zitten nu binnen en ik mag nu in de tas van Desi en nu is het wachten totdat we mogen instappen. Desi en Anna hebben nog een rondleiding gehad bij de business-lounge en ik bleef achter om de boel in de gaten te houden. Na de rondleiding gaan die 2 dames nog ontbijten en ik kijk naar de mensen die voorbij lopen. De business mensen mogen nu instappen. Nee dat is niet waar.
We hebben vertraging. Het vliegtuig gaat pas om 10.15 uur. Waarom weet ik niet. Nu geduldig wachten. Desi en Anna zijn zo bezig met hun dingen dat ze de tijd vergeten zijn. Er worden mensen opgeroepen die de vlucht naar St. Maarten vertragen en jawel... De namen en Desi en Anna zijn omgeroepen. Ze pakken alles snel bij elkaar en gaan naar gate 3. (Jaja, eerder is omgeroepen dat boarden van de vlucht naar St. Maarten via gate 3 is en niet meer via gate 4...) Gelukkig zijn we niet de laatsten.

De vlucht is heel voorspoedig en ongeveer 2 uur later landen we op St. Maarten. We hebben hier een tijdje gewacht voordat we verder kunnen naar Parijs.